سکه استاندارد و رمز. سکه های استاندارد به سکه هایی اشاره می کنند که ارزش چهره (چاپ شده) برابر با ارزش ذاتی است. ارزش ذاتی اشاره به ارزش فلز سکه ساخته شده است و ارزش اسمی اشاره به ارزش مشخص شده بر روی صورت سکه. مثلا اگر ارزش فلز مورد استفاده در یک سکه پنج روپیه برابر با پنج روپیه باشد یک سکه استاندارد نامیده می شود و به عنوان پول کامل شناخته می شود. این نیز ارزش کالا پول نامیده می شود. پول تنومند پول که ارزش به عنوان یک کالا (که ساخته شده است) برای مقاصد غیر پولی به عنوان بزرگ به عنوان ارزش خود را به عنوان پول است. سکه های توکن (یا پول توکن) به پولی اطلاق می شود که ارزش اسمی اش بسیار بیشتر از ارزش ذاتی اش باشد. همه سکه هند مانند کسانی که از र 5, र 2, 1 1, و غیره. سکه رمز از ارزش خود را به عنوان پول به مراتب بالاتر از ارزش فلز موجود در سکه. به همین ترتیب ارزش پول اسکناس پانصد روپیه پول توکن است. این فلزات تحتانی مانند نیکل ساخته شده, مس, الومینیوم, و غیره. بنابراین سکه های توکن مقرون به صرفه هستند زیرا هزینه کمتری نسبت به ارزش بازار خود دارند. پول رمز نیز ارزش پول پول نامیده می شود.
توضیح اصلی / توابع زیر از یک بانک مرکزی. یا 'موضوع ارز' تابع. یا' وام دهنده از توچال گذشته ' تابع. یا 'بانکدار به دولت' تابع. یا 'کنترل اعتبار' تابع. و یا چگونه یک بانک مرکزی کنترل در دسترس بودن اعتبار توسط عملیات بازار باز? یا عملکرد بانک و سرپرست بانکدار.
وظایف یک بانک مرکزی. وظایف اصلی بانک مرکزی این است که به عنوان فرماندار دستگاه اعتبار عمل کند تا ثبات قیمت ها را تضمین کند. این تنظیم حجم اعتبار و ارز, پمپاژ در پول بیشتر زمانی که بازار خشک از پول نقد است, و پمپاژ از پول زمانی که بیش از اعتبار وجود دارد. به طور کلی یک بانک مرکزی دارای دو بخش یعنی بخش موضوع و بخش بانکی است. ما در زیر توابع اصلی خود بحث می کنیم. 1. موضوع ارز. به بانک مرکزی تنها انحصار صدور ارز داده می شود تا کنترل حجم ارز و اعتبار را تضمین کند. این اسکناس ها به عنوان پول قانونی در سراسر کشور گردش می کنند. صدور تبصره توسط حداقل سیستم ذخیره اداره می شود یعنی هنگام صدور اسکناس ارزی حداقل مقدار ثابت طلا و ارز توسط بانک مرکزی نگهداری می شود. طبق قوانین قانونی در برابر اسکناس های صادر شده باید ذخیره ای را در قالب طلا و اوراق بهادار خارجی حفظ کند. ممکن است اشاره شود که بانک مرکزی هند همه اسکناس های ارزی را به جز اسکناس یک روپیه در هند منتشر می کند. باز هم تحت هدایت بانک مرکزی است که اسکناس های یک روپیه و سکه های کوچک توسط ضرابخانه های دولتی صادر می شود. به یاد داشته باشید که دولت مرکزی یک کشور معمولا مجاز به قرض گرفتن پول از بانک مرکزی است. وقتی مخارج دولت مرکزی بیشتر از عواید دولت و دولت باشد قادر به کاهش مخارج خود نیست و از بانک مرکزی بانک مرکزی وام میگیرد. این کار با فروش اسکناس های امنیتی به بانک مرکزی انجام می شود که اسکناس های ارزی جدیدی را برای این منظور ایجاد می کند. این است که به نام پول از کسری بودجه و یا تامین مالی کسری بودجه. دولت ارز جدیدی را خرج می کند و برای تامین هزینه های خود در گردش قرار می دهد. 2. بانکدار به دولت. بانک مرکزی به عنوان یک بانکدار برای دولت عمل می کند-دولت های مرکزی و ایالتی. این همه کسب و کار بانکی دولت را انجام می دهد. دولت ها مانده های نقدی خود را در حساب جاری نزد بانک مرکزی نگه می دارند. به همین ترتیب بانک مرکزی رسیدها را می پذیرد و از طرف دولت ها پرداخت می کند. همچنین بانک مرکزی انجام ارز, حواله و سایر عملیات بانکی به نمایندگی از دولت. بانک مرکزی برای دوره های موقت و در صورت لزوم به دولت ها وام و پیشرفت می دهد و همچنین بدهی عمومی کشور را مدیریت می کند. 3. بانک و سرپرست بانکداران. معمولا صدها بانک در یک کشور وجود دارد. باید وجود داشته باشد برخی از سازمان برای تنظیم و نظارت بر عملکرد مناسب خود را. این وظیفه توسط بانک مرکزی تخلیه می شود.
بانک مرکزی به عنوان بانک بانکدار در سه ظرفیت عمل می کند: (من) این نگهبان از ذخایر نقدی خود است. بانک های کشور موظفند درصد معینی از سپرده های خود را نزد بانک مرکزی نگه دارند و از این طریق بانک مرکزی دارنده نهایی ذخایر نقدی بانک های تجاری است. (دوم) بانک مرکزی وام دهنده توچال گذشته است. هر زمان که بانک ها کمبود بودجه داشته باشند می توانند از بانک مرکزی وام بگیرند و صورتحساب های تجاری خود را با تخفیف دریافت کنند. بنابراین بانک مرکزی منبع قدرت زیادی برای سیستم بانکی است. (ج) این به عنوان یک بانک مرکزی ترخیص کالا از گمرک عمل می کند, شهرک و نقل و انتقالات. تا کنون به عنوان بانک های تجاری نگران اقناع اخلاقی خود معمولا بسیار موثر است. 4. کنترل کننده اعتبار و عرضه پول. این یک عملکرد مهم بانک مرکزی برای کنترل اعتبار و عرضه پول از طریق سیاست پولی خود است. دو بخش سیاست پولی وجود دارد., ارز و اعتبار. بانک مرکزی در انحصار صدور اسکناس است و از این طریق می تواند حجم ارز را کنترل کند. هدف اصلی عملکرد کنترل اعتبار بانک مرکزی تثبیت سطح قیمت است. این کنترل اعتبار و عرضه پول با اتخاذ اقدامات کمی و اقدامات کیفی, برای مثال, (من) نرخ بانکی, (دوم) عملیات بازار باز, و (ج) بحران که در دسترس بودن اعتبار و ایجاد اعتبار را تحت تاثیر قرار.ج ریت ایجاد اشاره به اعطای وام توسط بانک های تجاری. در زیر ابزارهای سیاست پولی بانک مرکزی استرالیا ذکر شده است. ابزار سیاست های پولی: (من) نرخ بانکی (د 2009; 10ج). نرخ بانکی نرخ بهره ای است که بانک مرکزی به بانک های تجاری وام می دهد. واضح است که با بالا بردن نرخ بانک, بانک مرکزی هزینه استقراض را افزایش می دهد. این بانک های تجاری را مجبور می کند که به نوبه خود نرخ بهره را از مردم افزایش دهند. به عنوان افزایش نرخ وام, تقاضا برای وام برای سرمایه گذاری و اهداف دیگر می افتد. بنابراین افزایش نرخ بانکی توسط بانک مرکزی بر ایجاد اعتبار توسط بانک های تجاری تاثیر منفی می گذارد. کاهش نرخ بانکی اثر معکوس خواهد داشت. در حال حاضر — فوریه 2012-نرخ بانکی (نرخ رپو نیز نامیده می شود) 8.5 درصد و نرخ معکوس رپو (نرخ پارک وجوه مازاد بانک ها با بانک مرکزی) 7.5 درصد است. (دوم) عملیات بازار باز. این موارد به خرید و فروش اوراق بهادار دولتی توسط بانک مرکزی اشاره دارد. این کار برای نفوذ در عرضه پول در کشور انجام می شود. به یاد داشته باشید,
فروش اوراق بهادار دولتی به بانکهای تجاری به معنای جریان پول به بانک مرکزی است که ذخایر نقدی را با بانکها کاهش می دهد و در نتیجه اعتبار بانکهای تجاری محدود و کنترل می شود. (ج) نسبت ذخیره نقدی (بحران). هر بانک تجاری طبق قانون باید حداقل درصدی از سپرده تقاضای خود و سپرده زمانی را به بانک مرکزی واریز کند. این درصد به عنوان بحران نامیده می شود. بحران مالی بالا به معنای سپرده های کوچکتر و وام های کمتر است. بالاتر از بحران, کمتر از ظرفیت بانک ها برای ایجاد اعتبار است. بانک مرکزی با تغییر شرایط بحرانی ظرفیت وام دهی و در دسترس بودن اعتبار بانک ها را کنترل می کند. در حال حاضر 5.5 درصد در تاریخ 28 ژانویه 2012 است. نسبت نقدینگی قانونی یکی دیگر از ابزارهای اتخاذ شده توسط بانک مرکزی برای کنترل اعتبار است. 5. وام دهنده از توچال گذشته. هنگامی که بانکهای تجاری تمام منابع خود را برای تکمیل وجوه خود در مواقع بحران نقدینگی به اتمام رسانده اند به بانک مرکزی به عنوان یک راه حل نهایی نزدیک می شوند. به عنوان وام دهنده گذشته توچال بانک مرکزی می دهد تضمین پرداخت بدهی و مسکن مالی فراهم می کند به بانک های تجاری (من) با تخفیف مجدد خود را واجد شرایط اوراق بهادار و اسکناس, و (دوم) با فراهم کردن وام در برابر اوراق بهادار خود. این موجب صرفه جویی در بانک ها از شکست ممکن و سیستم بانکی از شکست ممکن است. از سوی دیگر بانک مرکزی با فراهم کردن اسکان موقت مالی ساختار مالی کشور را از فروپاشی نجات می دهد. 6. کنترل تبادل. وظیفه دیگر بانک مرکزی این است که ببیند ارزش خارجی ارز حفظ می شود. برای مثال, در هند, بانک مرکزی هند طول می کشد گام برای اطمینان از ارزش خارجی یک روپیه. این تصویب اقدامات مناسب برای رسیدن به این شی. سیستم کنترل مبادله یکی از این اقدامات است. تحت سیستم کنترل ارز, هر شهروند هند به سپرده تمام ارز خارجی و یا ارز که او با بانک مرکزی هند دریافت; و هر ارز خارجی او ممکن است نیاز به از بانک رزرو با ساخت یک برنامه کاربردی در فرم تجویز امن. 7. نگهبان ارز خارجی یا تعادل. در بالا ذکر شده است که بانک مرکزی نگهبان منابع ارز خارجی و طلای کشور است. این نظارت دقیق بر ارزش خارجی ارز خود را حفظ می کند و کنترل مدیریت مبادله را بر عهده می گیرد. تمام ارزهای دریافتی توسط شهروند باید نزد بانک مرکزی واریز شود و اگر شهروندان بخواهند ارز خارجی پرداخت کنند باید به بانک مرکزی مراجعه کنند. بانک مرکزی همچنین ذخایر طلا و شمش را حفظ می کند. 8.
پاکسازی تابع خانه. بانکها چکهایی را که از سایر بانکها گرفته میشود از مشتریانشان دریافت میکنند که باید از بانکهای دراوی متوجه شوند. به طور مشابه, چک در یک بانک خاص کشیده شده و تصویب به دست بانک های دیگر که باید از بانک دراوی متوجه. تحقق مستقل و جداگانه به هر چک را به مقدار زیادی از زمان; و. بنابراین بانک مرکزی تسهیلات تسویه حساب و تسهیلاتی را برای بانکها فراهم میکند تا هر روز دور هم جمع شوند و مطالبات جاری خود را تنظیم کنند. 9. مجموعه و انتشار داده ها. همچنین وظایف مجموعه و تدوین اطلاعات مربوط به بانکداری و سایر بخشهای مالی اقتصاد به عهده گرفته شده است.
هند در حال حاضر از استاندارد ارز کاغذی پیروی می کند زیرا در اینجا ارز استاندارد از کاغذ ساخته شده است. این نیز به عنوان استاندارد ارز مدیریت شده شناخته می شود زیرا هر مقدار اسکناس را می توان با حداقل پشتیبان گیری از طلا به ارزش 115 کرور صادر کرد. به یاد داشته باشید که یک سیستم پولی به شکل پول استاندارد مورد استفاده در اقتصاد اشاره دارد. این پول قانونی است که از طریق دولت تعهدات خود را تخلیه می کند. پول استاندارد است که در هند استفاده می شود از کاغذ ساخته شده است. در هند مرجع پولی بانک مرکزی هند است که یک ارز استاندارد ساخته شده از کاغذ را اتخاذ کرده است. به همین دلیل است که گفته می شود هند بر اساس استاندارد ارز کاغذی است. نکات زیر باید در این زمینه ذکر شود. (من) پول کاغذی ارز اصلی کشور است. این مناقصه قانونی نامحدود است به این معنی که می تواند برای تسویه بدهی ها و پرداخت تا مبلغ نامحدود مورد استفاده قرار گیرد. سکه های ساخته شده از فلزات ارزان و سبک برای پرداخت های کوچکتر استفاده می شود. باز هم این سکه ها محدود هستند مناقصه قانونی زیرا می توانند برای پرداخت و تنظیم بدهی فقط تا مبلغ محدود استفاده شوند. برای مثال, این امر می تواند ناخوشایند به حل و فصل بدهی 2 2,000 با 50 پول نقد و 25 سکه پول نقد. بانک مرکزی هند تنها انحصار صدور اسکناس ارزی در هند از 2 دلار به بالا را دارد. دولت مرکزی (وزارت دارایی) اسکناس یک روپیه و تمام سکه ها را صادر می کند اما وظیفه قرار دادن اسکناس ها به عهده بانک مرکزی است. (ج) سیستم حاکم بر شماره یادداشت در هند حداقل سیستم ذخیره ای است که بانک مرکزی حداقل ذخیره طلا و ارز را نگه می دارد و بر این اساس می تواند اسکناس ها را به هر محدودیتی صادر کند. زیرا ارز کاغذی به طلای فلزات گرانبها تبدیل نمی شود و از این رو گفته می شود که ارز غیرقابل تبدیل است.
شش نقطه تمایز بین بانک مرکزی و بانک تجاری را بیان کنید.
مقایسه بین بانک مرکزی و بانک تجاری
این بانک راس در بازار پول یک کشور است.
این صرفا یک واحد در ساختار بانکی کشور است.
هدف اصلی او رفاه عمومی است.
هدف اصلی او کسب سود است.
این تنها حق انحصاری برای صدور اسکناس ارزی است.
یک بانک تجاری به طور قانونی از عملکرد صدور یادداشت محروم است.
نمیتواند با مردم برخورد کند.
این به طور مستقیم با شرکت های دولتی و تجاری سروکار دارد.
این به عنوان یک بانکدار به دولت عمل می کند.
