مضامین تاریخ سیاه

هنگامی که کارتر جی وودسون در سال 1926 هفته تاریخ نگرو را تأسیس کرد ، وی متوجه اهمیت ارائه موضوعی برای تمرکز توجه مردم شد. هدف هرگز دیکته یا محدود کردن کاوش در تجربه سیاه نبوده است ، بلکه تحولات مهم توجه عموم مردم را به خود جلب می کند.

برای علاقه مندان به مطالعه هویت و ایدئولوژی ، اکتشافی از مضامین تاریخ سیاه Asalh خود آموزنده است. با گذشت سالها ، مضامین نشان دهنده تغییر در چگونگی تبار آفریقا در ایالات متحده ، تأثیر جنبش های اجتماعی بر ایدئولوژی های نژادی و آرزوهای جامعه سیاه است.

با وجود این ، این لیست ، استمرار کلی در Asalh - فداکاری ما به بررسی موضوعات تاریخی با اهمیت برای مردم تبار آفریقایی و روابط نژاد در آمریکا را نشان می دهد.

موضوع 2023

2023 - مقاومت سیاه

آمریکایی های آفریقایی تبار در برابر ظلم و ستم تاریخی و مداوم مقاومت کرده اند ، به هر شکلی ، به ویژه تروریسم نژادی لینچینگ ، طغیان نژادی و قتل های پلیس از زمان ورود ما به این سواحل. این تلاش ها برای دفاع از زندگی با عزت و عزترانه در یک جامعه عادلانه دموکراتیک در ایالات متحده و فراتر از صلاحیت سیاسی ایالات متحده بوده است. دهه 1950 و 1970 در ایالات متحده با اقداماتی از قبیل تحصن ، تحریم ، پیاده روی ، اعتصاب مردم سیاهپوست و متحدین سفیدپوست در مبارزه برای عدالت در برابر تبعیض در همه بخش های جامعه از اشتغال تا آموزش تا مسکن تعریف شد. سیاهپوستان مجبور شده اند به طور مداوم به ایالات متحده فشار بیاورند تا آرمان های آزادی ، آزادی و عدالت خود را برای همه زندگی کنند. ظلم و ستم سیستماتیک به دنبال نفی بسیاری از رویاهای ما ، مانند لانگستون هیوز و زورا نیل هورستون ، و مبارزان آزادی ما ، مانند روحانی دکتر مارتین لوتر کینگ ، جونیور ، سپتیما کلارک و فانی لو هامر برای تحقق بخشیدنوادسیاهپوستان به دنبال راه هایی برای پرورش و محافظت از زندگی سیاه و برای استقلال اجساد جسمی و فکری خود از طریق مقاومت مسلحانه ، مهاجرت داوطلبانه ، عدم خشونت ، آموزش ، ادبیات ، ورزش ، رسانه و قانون/سیاست بوده اند. مؤسسات و وابستگی های رهبری سیاه لابی ، دادخواست ، تصویب شده ، اعتراض و به موفقیت رسیده اند.

در تلاش برای زندگی ، و حفظ و محافظت از موفقیت اقتصادی ، مردم سیاهپوستان قیام های خشونت آمیز را علیه کسانی که آنها را بردگی کرده اند ، مانند در هائیتی ، سازماندهی کرده اند و خود را علیه اوباش سفید قاتل مسلح کرده اند ، همانطور که در ممفیس ، TN (1892) ، گوزوود مشاهده می شود.، FL (1923) ، و نیواورلئان ، LA (1900). علاوه بر این ، برخی از سیاهپوستان تصور می کردند که بهترین راه برای مقاومت در برابر خود تنها است ، همانطور که در اقدامات کسانی که سیستم مزارع را ترک کرده اند ، از هنری آدامز و بنیامین "Pap" Singleton ، هنگامی که آنها در سال 1879 یک خروج گسترده به سمت غرب را رهبری کردند و اسقفهنری مک نیل ترنر از کلیسای اسقاط متدیست آفریقایی ، که مهاجرت به لیبریا را ترتیب داد.

مؤسسات ایمان سیاه فضاهایی بودند که جوامع سیاه برای سازماندهی تلاشهای مقاومت ، الهام بخش مردمی برای شرکت در حرکات بودند و در زمان بحران پناهگاه ارائه می دادند. برای ارتقاء آگاهی از بیشماری از موضوعات و فعالیت ها رسانه ها از جمله برنامه های رادیویی ، پادکست ها ، روزنامه ها (یعنی مدافع شیکاگو ، شیکاگو زنبور ، افرو ، عقاب کالیفرنیا ، ستاره اوماها ، بحران و غیره) تهیه شده است. Ida B. Wells از انتشارات برای به چالش کشیدن Scourge of Lynching استفاده کرد. این رسانه ها در به اشتراک گذاشتن موفقیت ها و چالش های حرکات مقاومت بسیار مهم بودند.

مراکز فرهنگی مانند کتابخانه های جورج کلیولند هال (شیکاگو ، IL) ، دارت هال (چارلستون ، SC) و باشگاه های اجتماعی ، ادبی و فرهنگی مانند جک و جیل ، جوامع ادبی فیلیس ویتلی ، دستورات برادری و سورورال ، انجمن ها (یعنی انجمن مطالعه زندگی و تاریخ نگرو ، انجمن ملی زنان رنگی و غیره) برای حمایت از توسعه فکری جوامع برای جمع آوری و حفظ داستانهای سیاه ، حمایت مالی از تاریخ سیاه و رویدادهای ادبیات تلاش کردند و در تلاش برای مدنی فعال بودند، حقوق اجتماعی و حقوق بشر.

متخصصان پزشکی سیاه پوست با دیگران همکاری کردند تا مدارس پرستاری، بیمارستان ها و کلینیک ها را ایجاد کنند تا فضاهایی را برای سیاه پوستان فراهم کنند تا مراقبت های بهداشتی با کیفیتی را دریافت کنند، که اغلب در موسسات پزشکی رایج دریافت می کردند (و نمی کنند). برای کسب و کارهای مستقل اقتصادی و مالی، مانند بانک بینگا، شرکت انتشارات جانسون، شرکت سوسیس پارکر هاوس، سافت اند شین و غیره، برای حفظ وجوه در جامعه توسعه یافتند. به منظور مقاومت در برابر نابرابری و دفاع از خود، مردان و زنان سیاه پوست اتحادیه های کارگری را بر اساس مشاغل و مشاغل تشکیل دادند، برخی از نمونه ها عبارتند از: اتحادیه ملی کار رنگین پوست، باشگاه موسیقیدانان رنگین، ائتلاف اتحادیه های کارگری سیاه پوست، و شورای کار سیاهپوستان آمریکا.

آموزش، چه در مؤسسات آموزش ابتدایی، متوسطه یا عالی، به عنوان راهی برای سیاه‌پوستان و جوامع برای مقاومت در برابر این روایت که سیاه‌پوستان از نظر فکری پست‌تر هستند، دیده می‌شود. زمانی که کارتر جی. وودسون هفته تاریخ سیاهپوستان (NHW) را در سال 1926 تأسیس کرد، آن را راهی برای فراهم کردن فضا و منابعی برای آموزش انتقادی دانش آموزان در مورد تاریخشان دید. شبکه مردمی معلمان سیاهپوست از این هفته نه تنها برای بیان افراد و روایت ها، بلکه برای آموزش پیشرفت نژادی و همچنین مسئولیت مشترک و جمعی به دانش آموزان استفاده کرد. آنها تکالیف و برنامه درسی تهیه کردند تا ابزارهای موفقیت را در اختیار دانش آموزان قرار دهند. کالج‌ها و دانشگاه‌های سیاه‌پوست (HBCUs) از نظر تاریخی توسط خیرین سفیدپوست شمالی توسعه یافته‌اند، اما به عنوان فضایی برای شکل‌گیری فعالان، هنرمندان، صاحبان مشاغل، مربیان و غیره ظاهر شده‌اند و ادامه فعالیت آن‌ها گواهی بر سرمایه‌گذاری و خلاقیت سیاه‌پوستان است. تفکر در مواجهه با چشم انداز در حال تغییر آموزش عالی. علاوه بر این، دانشجویان HBCU در خط مقدم جنبش حقوق مدنی، جنبش های قدرت سیاهان و جنبش های عدالت اجتماعی از قرن نوزدهم تا بیست و یکم بودند.

آثار معنوی آفریقایی آمریکایی، انجیل، موسیقی فولکلور، هیپ هاپ و رپ برای بیان مبارزه، امید و همبستگی در مواجهه با ستم نژادی استفاده شده است. از موسیقی برای نشان دادن مسائل اجتماعی از جمله خشونت سفیدپوستان و خشونت دولتی (مثلاً میوه عجیب بیلی هالیدی)، سیاست جنسی (مثلاً بیایید درباره جنسیت از Salt-N-Pepa)، به عنوان انگیزه، قدرت در برابر آزار و اذیت و تجربه آزادی استفاده شود. هنرمندان، نویسندگان، عکاسان و موسیقیدانان سیاه پوستی که در جنبش هنرهای سیاه، رنسانس هارلم و رنسانس سیاه شیکاگو شرکت کردند، موسیقی متن و نمایش تصویری جنبش های مقاومت بودند. این افراد هنری خلق کردند که از جنبش های مقاومت حمایت می کرد، اما فضایی را برای سیاه پوستان برای ابراز عشق و شادی فراهم می کرد. خلاقان از شعر، داستان، داستان کوتاه، نمایشنامه، فیلم و تلویزیون برای مقابله با کلیشه ها و تصور حال و آینده با سیاهپوستان در آن استفاده می کردند.

ورزش یک تفریح جهانی است و هم افراد را دور هم جمع می کند و هم آنها را از هم جدا می کند. ورزشکاران سیاه پوست از ورزش به عنوان راهی برای حمایت از مسائل اجتماعی و برنامه های سیاسی استفاده کرده اند. سرنا ویلیامز، فلو جو، جسی اونز، تامی اسمیت، جان کارلوس، جکی رابینسون، کالین کپرنیک، سیمون بایلز و بسیاری دیگر از انجمن عمومی خود برای آگاهی بخشی به موضوعاتی که جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهند، استفاده کرده‌اند، زیرا در برابر این ایده که نمی‌توانند یا باید مقاومت کنند. در مورد مسائل سیاسی، فرهنگی یا اجتماعی صحبت نکنید. فعالان سیاهپوست ورزشی اغلب به دلیل موضع گیری ها، گفتار و عملکرد خود متحمل پیامدهای شخصی و اقتصادی شده اند، اما برای آنها ارزش دیدن تغییرات را داشته است.

از نظر تاریخی و امروز در قرن 21 ، سیاهپوستان زاویه سیاسی را برای جستجوی فضای مناسب خود در کشور کار کرده اند. در جایی که به نژاد مربوط می شود ، اقدامات قانونی یا قضایی برای مقابله با موضوعات بحث برانگیز اغلب دیر شده است. دستورات اجرایی تاریخی 8802 و 9346 پاسخ به A. فیلیپ راندولف و راهپیمایی تمام سیاه در مورد تهدید جنبش واشنگتن برای رهبری راهپیمایی 50،000 نفری کارگر سیاه به واشنگتن ، D. C و هر سه قانون حقوق مدنی ، قانون حق رای دادن بود. و قانون مسکن منصفانه امتیازات مربوط به حقوق مدنی و جنبش های قدرت سیاه بود. هر پیشرفتی ، بهبود کیفیت زندگی ما و دسترسی به اهرم های قدرت برای تعیین سرنوشت ما از طریق مبارزه حاصل شده است. جان لوئیس توصیه کرد ، "در دریایی از ناامیدی گم نشوید. امیدوار باشید ، خوش بین باشید. مبارزات ما مبارزه یک روز ، یک هفته ، یک ماه یا یک سال نیست ، این مبارزه یک عمر است. هرگز ، هرگز نترسید که سر و صدایی ایجاد کنید و دچار دردسر خوبی شوید ، دردسر لازم است. "

توصیه های لوئیس نه تنها برای قرن بیست و یکم ، بلکه در دوره Antebellum نیز صادق است ، همانطور که در روایات بردگی ، مانند فردریک داگلاس و هریت ژاکوبز ، به توصیفاتی درباره لینچ ها و خشونت های مداوم پلیس علیه آمریکایی های آفریقایی تبار دیده می شود. با قتل های Trayvon Martin ، Michael Brown ، Sandra Bland ، Breonna Taylor و هزاران زن سیاه پوست دیگر ، و افراد ترانس حرکات جدیدی وجود دارد (یعنی #sayhername) و سازمان ها (یعنی زندگی سیاه) که به دنبال این هستندسیستم عدالت برای تحقیق در مورد پلیس شامل تیراندازی ها و هوشیاران سوپرماسیست سفیدپوست. تقریباً 179 سال پیش ، روحانی هنری هایلند گارنت پیشنهاد کرد که تنها مسیر آزادی ، عدالت و برابری باشد. خودمختار ؛و/یا تحول اجتماعی مقاومت است. با صدای تندر ، گارنت فریاد زد: "بگذارید شعار شما مقاومت کند! مقاومت! مقاومت!

با مقاومت در برابر سیاهپوستان به پیروزی ها ، موفقیت ها و پیشرفت هایی که در پایان برده داری چاتل ، از بین بردن جدایی جیم و جین کرو در جنوب ، افزایش نمایندگی سیاسی در تمام سطوح دولت ، جداسازی نهادهای آموزشی ، عبور از مدنی را افزایش داده است. قانون حقوق سال 1964 ، افتتاح موزه ملی اسمیتسونیان تاریخ آفریقای آمریکایی در دی سی و نمایندگی و بازنمایی متنوع از تجربیات سیاه در رسانه ها. استراتژی های مقاومت سیاه به عنوان الگویی برای هر جنبش اجتماعی دیگر در کشور خدمت کرده اند ، بنابراین میراث و اهمیت این اقدامات را نمی توان درک کرد.

از آنجا که نیروهای اجتماعی و سیاسی برای محدود کردن دسترسی و اعمال رأی ، از بین بردن آموزش تاریخ سیاه و کار برای بازگرداندن ما به دهه 1890 افزایش می یابند ، ما فقط می توانیم به ظرفیت خود اعتماد کنیم. تصویب HR 40 ، قانون حق رأی جان لوئیس ، قانون Breathe و بسته شدن شکاف ثروت نژادی پایان آن نیست. آنها همچنین ما را ملزم به بسیج منابع ، انسان و مادی و مبارزه برای "آزادی ، عدالت و برابری" می کنند."خودمختاری" ، و/یا "تحول اجتماعی".

این فراخوانی برای همه ، در داخل و خارج از آکادمی ، برای مطالعه تاریخ پاسخ های سیاه پوست آمریکایی ها برای ایجاد فضاهای امن است ، جایی که زندگی سیاه می تواند پایدار ، مستحکم و احترام باشد.

برای بارگیری PDF قابل چاپ اینجا را کلیک کنید

مضامین گذشته

در سال 1928 تمدن: یک دستاورد جهانی 1929 امکان قرار دادن تاریخ نگرو در برنامه درسی 1930 دستاوردهای قابل توجهی از جنبه های نادیده گرفته شده در تاریخ نگرو 1932 1932 آنچه در کمیسیون دوتایی جورج واشنگتن انجام نمی شود ، در سال 1933 با خطا در حقیقت 1934 مشارکت نگرو در شاعران ، با خطا روبرو می شود. در نقاشی ، مجسمه سازی و در علوم 1935 دستاوردهای نگرو در آفریقا 1936 پیشینه آفریقا در سال 1937 تاریخ نگرو آمریکایی را از زمان واردات از آفریقا تا به امروز در سال 1938 دستاوردهای ویژه مسابقه بیان کرد: سخنرانی ، درام ، موسیقی ، نقاشی ، مجسمه سازی، علوم و اختراعات 1939 دستاوردهای ویژه مسابقه: دین ، آموزش ، تجارت ، معماری ، مهندسی ، نوآوری ، پیشگام 1940 Negro Labor 1941 حرفه فردریک داگلاس 1942 The Negro در دموکراسی 1943 Negro در دنیای مدرن 1944 Negro and the theنظم جدید 1945 Negro و Reconversion 1946 اجازه دهید دموکراسی در سال 1947 فقط از طریق Brothe امکان پذیر باشدRhood 1948 تمام حقیقت و هیچ چیز جز حقیقت 1949 استفاده از معنوی ها در کلاس 1950- لحظات برجسته در تاریخ نگرو 1951 برجسته در امور جهانی 1952 مربیان بزرگ نگرو (معلمان) 1953 تاریخ نگرو و روابط بشر 1954 تاریخ نگرو: یک بنیادبرای ادغام 1955 تاریخ نگرو: مشارکت در زندگی بین فرهنگی آمریکا 1956 تاریخ نگرو در دوره تغییر روابط انسانی 1957 تاریخ نگرو 1958 تاریخ نگرو: عاملی در ناسیونالیسم و بین المللی گرایی 1959 تاریخ نگرو: پایه ای برای تقویت آمریكای افتخار آمریكا از طریق آموزش و پرورشدر تاریخ نگرو و فرهنگ آفریقا 1961 آزادی و دموکراسی برای نگرو پس از 100 سال (1861-1961) 1962 تاریخ نگرو و تولد جدید آزادی 1963 تاریخ نگرو ، رهایی را ارزیابی می کند (1863-1963) 1964 تاریخ نگرو: مبنایی برای آزادی جدید1965 تاریخ نگرو: بنیاد آزادی 1966 آزادی از اسطوره های نژادی و کلیشه ها از طریق تاریخ نگرو 1967 تاریخ نگرو درخانه ، مدرسه ، و جامعه 1968 صدمین سالگرد اصلاحیه AFRO هفته تاریخ آمریکا 1969 تغییر تصویر آمریکایی Afro از طریق تاریخ 1970 اصلاحیه پانزدهم و آمریکای سیاه در قرن (1870-1970) 1971 تمدن و فرهنگ آفریقا: پیشینه ای شایسته تاریخی1972 هنر ، موسیقی ، موسیقی ،