نحوه محاسبه مقدار ذاتی

یادداشت تحریریه: ما از پیوندهای شریک در مشاور فوربس کمیسیون کسب می کنیم. کمیسیون ها بر نظرات یا ارزیابی های ویراستاران ما تأثیر نمی گذارد.

پگزل

بیش از یک راه برای تعیین ارزش یک سرمایه گذاری وجود دارد. به عنوان مثال ، بازارها به شما اطلاع می دهند که سرمایه گذاران حاضر به پرداخت سهام سهام یا اوراق قرضه یک شرکت هستند. با این حال ، سرمایه گذاران ارزش ، اندازه گیری متفاوتی از ارزش به نام ارزش ذاتی را ترجیح می دهند.

ارزش ذاتی می تواند درک عمیق تر و آگاهانه تری از ارزش یک سرمایه گذاری در اختیار شما قرار دهد. هنگامی که از ارزش ذاتی استفاده می کنید ، یک مستاجر کلیدی از فلسفه مدیر عامل شرکت Berkshire Hathaway را دنبال می کنید: "هرگز در شغلی سرمایه گذاری نکنید که نمی توانید درک کنید."

ارزش ذاتی چیست؟

ارزش ذاتی ارزش یک سرمایه گذاری را بر اساس جریان نقدی آن اندازه گیری می کند. جایی که ارزش بازار به شما می گوید قیمتی که سایر افراد مایل به پرداخت یک دارایی هستند ، ارزش ذاتی ارزش دارایی را بر اساس تجزیه و تحلیل عملکرد مالی واقعی آن به شما نشان می دهد. معیار اصلی در این مورد برای تجزیه و تحلیل عملکرد مالی ، با تخفیف جریان نقدی (DCF) است.

با DCF ، ارزش یک دارایی ارزش فعلی جریان های نقدی آینده مورد انتظار آن است که با استفاده از نرخی تخفیف می یابد که نشان دهنده ریسک مرتبط با سرمایه گذاری است. برای تعیین DCF ، باید جریان نقدی آینده را تخمین بزنید و نرخ تخفیف مناسب را انتخاب کنید.

هنگام تجزیه و تحلیل جریان نقدی با تخفیف ، ارزیابی های بالاتر از جریان نقدی بزرگتر و نرخ تخفیف پایین تر جریان می یابد (و برعکس). در بسیاری از موارد ، یک تحلیلگر از طیف وسیعی از جریان های نقدی مورد انتظار و نرخ تخفیف مختلف استفاده می کند ، و این نشان دهنده عدم قطعیت های مرتبط با برآورد عملکرد آینده است.

بنیامین گراهام و دیوید داد از دانشکده بازرگانی کلمبیا پیشگام استفاده از ارزش ذاتی و DCF برای سرمایه گذاری در دهه 1920 بودند. شاید مشهورترین پزشک آنها وارن بافت باشد که از دهه 1950 سرمایه گذاری ارزش را محبوب کرده است.

نحوه محاسبه مقدار ذاتی

جریان نقدی با تخفیف می تواند برای تعیین ارزش ذاتی هر دارایی یا سرمایه گذاری بلند مدت مانند یک تجارت ، اوراق قرضه یا املاک و مستغلات استفاده شود. بیایید چگونگی محاسبه ارزش ذاتی یک شرکت بازرگانی عمومی را با استفاده از مدل DCF بررسی کنیم. برای انجام این کار ، به سه ورودی نیاز دارید:

1. تخمین جریان نقدی آینده شرکت.
2. نرخ تخفیف برای تعیین ارزش فعلی جریان تخمین زده شده در آینده.
3. روشی برای ارزیابی شرکت در پایان تخمین جریان نقدی ما ، که اغلب به آن ارزش ترمینال گفته می شود.

در اینجا فرمول محاسبه مقدار ذاتی با این سه ورودی آورده شده است:

• DCF: جریان نقدی با تخفیف یا ارزش ذاتی فعلی شرکت.
• CF: جریان نقدی در سالهای یک ، دو و غیره.
• تلویزیون: مقدار ترمینال.
• R: نرخ تخفیف.

تخمین زده می شود جریان نقدی آینده

روش های زیادی برای تخمین جریان نقدی آینده یک شرکت وجود دارد. به طور کلی ، شما با جریان نقدی از 12 ماه گذشته شروع می کنید و سپس نرخ رشد خاصی را برای طرح آن جریان های نقدی به آینده فرض می کنید.

توجه به نرخ رشد فرض شده مهم است. حتی تغییرات کوچک در نرخ تأثیر قابل توجهی در ارزیابی خواهد داشت. در حالی که نرخ رشد گذشته باید در نظر گرفته شود ، باید مراقب باشید که یک شرکت در حال رشد سریع برای مدت زمان طولانی با نرخ بالاتر از متوسط رشد کند.

ارزش نهایی

مدل های DCF معمولاً جریان نقدی را برای مدت زمان محدود 10 تا 20 سال تخمین می زنند. در پایان آن زمان ، مدل سپس از یک مقدار ترمینال استفاده می کند که اغلب بر اساس چندین جریان نقدی در سال آخر انجام می شود.

اگرچه این تنها راه تخمین مقدار ترمینال نیست ، اما محاسبه آن ساده است. شما می توانید چند مورد را با استفاده از داده های صنعت یا میانگین چند برابر برای شرکت تحت ارزیابی تخمین بزنید. طیف وسیعی از چند برابر نیز می تواند برای تولید محدوده ارزش ذاتی استفاده شود.

نرخ نزول

ارزش ذاتی نسبت به نرخ تخفیف انتخاب شده بسیار حساس است. هرچه نرخ تخفیف پایین تر باشد ، ارزش آن بالاتر است. بوفه از نرخ بدون ریسک یا عملکرد اوراق بهادار 10 ساله یا 30 ساله خزانه داری استفاده می کند.

با توجه به نرخ های تاریخی امروز ، با این حال ، شما باید محتاط باشید. از اواسط سپتامبر 2020 ، بازده خزانه 30 ساله 1. 38 ٪ است. با این حال ، از نظر تاریخی ، عملکرد به طور متوسط به 5 ٪ نزدیک شده و به اندازه 15 ٪ بوده است.

فراتر از نرخ بدون ریسک ، بسیاری از آنها نرخ تخفیف بالا را تنظیم می کنند تا خطر تجارت را منعکس کنند. در اینجا به همان اندازه هنر است که علم است. به همین دلیل ، بسیاری از تحلیلگران از طیف وسیعی از نرخ تخفیف استفاده می کنند ، مشابه استفاده از طیف وسیعی از نرخ رشد.

مثال ارزش ذاتی

برای درک بهتر ارزش ذاتی ، اجازه دهید یک مثال فرضی را طی کنیم. همانطور که در بالا توضیح داده شد ، هدف تعیین ارزش فعلی همه جریان های نقدی آینده یک شرکت است. نقطه شروع تعیین جریان نقدی فعلی یک شرکت است. ما از مفهوم "درآمد مالک" استفاده خواهیم کرد.

درآمد مالک

سود مالک نشان دهنده سود در دسترس سرمایه گذاران پس از حسابداری سرمایه مورد نیاز برای حفظ عملیات موجود شرکت است. همانطور که در "راه وارن بافت" توضیح داده شد، درآمد مالک با گرفتن درآمد خالص، اضافه کردن استهلاک و کم کردن مخارج سرمایه محاسبه می شود.

درآمد خالص، که گاهی به عنوان سود خالص شناخته می‌شود، در صورت سود و زیان شرکت یافت می‌شود، در حالی که استهلاک و مخارج سرمایه در صورت جریان‌های نقدی یافت می‌شود.

در فرضیات ما، فرض می کنیم که درآمد مالک شرکت ABC، Inc. در پایان سال مالی گذشته 100 دلار به ازای هر سهم بوده است.

نسبت P/E فعلی S& P 500 حدود 28 است. ما از این مضرب استفاده می کنیم تا فرض کنیم که ABC با قیمت 2800 دلار به ازای هر سهم (100 در 28 دلار) معامله می شود. حال سوال این است که آیا شرکت بیش از حد ارزش گذاری شده است یا کمتر از ارزش.

نرخ رشد

در مرحله بعد باید در مورد رشد آینده شرکت یک فرضیه بسازیم. یک نقطه شروع خوب محاسبه تغییر درآمد مالک در پنج سال گذشته است. برای اهداف ما، فرض می‌کنیم که شرکت درآمد مالک خود را با نرخ 10 درصد در سال افزایش داده است.

با این حال، هنوز این سوال باقی می‌ماند که آیا فکر می‌کنیم این شرکت با این سرعت به رشد خود ادامه خواهد داد و تا چه زمانی به رشد خود ادامه خواهد داد. ما فرض می کنیم که نرخ رشد 10 درصد برای 10 سال آینده ادامه می یابد. همچنین ارزش ذاتی را با فرض نرخ رشد کمتر 7 درصد محاسبه خواهیم کرد. این به تأکید بر اهمیت فرض رشد کمک می کند.

با این مفروضات، می‌توانیم درآمد مالک را طی 10 سال آینده پیش‌بینی کنیم. فرمول سود مالک در پایان سال اول با فرض نرخ رشد 7 درصد سود مالک فعلی (100 دلار در هر سهم) ضرب در 1 به اضافه نرخ رشد یا 1. 07 است. در سال 2، گوشواره های مالک 100 دلار برای هر سهم در 1. 07^2 ضرب می شوند و به همین ترتیب رشد ترکیبی را منعکس می کنند.